Wat doe je als beginnende dierenartspraktijk met een zwerfkat die binnenkomt met een groot abces op zijn rug? Het is al een iets oudere kat, die ook nog eens wat mensenschuw is. Een optie is om hem in te laten slapen of een andere optie om hem naar het asiel te laten gaan.
Maar bij ons, Dierenkliniek Makatsi, hebben we dit heel anders opgelost. We hebben de kat helemaal opgeknapt en hem Jochem genoemd.

Maar toen zaten we met een dilemma. Waar gingen we hem huisvesten? Gelukkig zit er boven de kliniek een grote woning waar we op dat moment niks mee deden. Daar werd Jochem gezond en wel gehuisvest. Maar we konden hem niet houden. Gelukkig wordt er in een kliniek regelmatig gevraagd of wij ook een kat of kitten kennen die een huisje zoekt. Dus we dachten dat we Jochem op deze manier wel konden uitplaatsen. Voor ons was hij heel lief en knuffelde graag, maar als er iemand kwam kijken sloeg hij om als een blad aan de boom. Hij ging dan grommen, blazen en zich verstoppen. Als de mensen weer naar huis gingen, dan kwam hij weer tevoorschijn en keek je aan met een blik van: "Ik weet van niets".

We hebben uiteindelijk maar besloten dat  Jochem mocht blijven. Zo is de stichting aan zijn naam gekomen.  We zijn nu alweer ruim tien jaar verder en hebben rond de duizend katten aan een nieuw tehuis kunnen helpen. Dit zijn meestal katten met een heel verhaal. Vaak zijn het katten die eerst in de kliniek zijn geweest voor een medisch probleem. Katten die we dus echt moeten oplappen. Bijvoorbeeld een kat die is aangereden en zijn bekken heeft gebroken. Een dergelijke kat kan zeker weer revalideren en meestal ook zonder blijvende schade weer functioneren. Maar een eigenaar heeft bijvoorbeeld het geld niet om voor deze kosten te betalen of er meldt zich helemaal geen eigenaar. Dan nemen wij zo’n kat op in de stichting.