Adoptieverhalen

Adoptieverhalen

Dit zijn een aantal verhalen van onze adoptiekatten. Wanneer katten hier hun "gouden mandje" hebben gevonden, krijgen wij vaak verhalen en foto's toegestuurd, en wat vinden we dat leuk!

Ivory

Ivory heeft een tijdje in de stichting gezeten. Elke keer als er mensen kwamen die opzoek waren naar een kat verstopte ze zich. Zodra de mensen de kamer hadden verlaten kwam ze gelijk weer te voorschijn. Naar de mensen toe die ze kenden was ze erg lief. Kwam om aandacht vragen, kwam bij je liggen en hield van spelen. We vonden dus echt dat deze dame een gouden huisje had verdient. Dus een oproepje op facebook. Wie heeft een gouden mandje voor deze knappe dame. Uitgelegd hierbij dat ze wat tijd nodig heeft om aan je te wennen maar zodra ze gewend is, ze echt een hele lieve kroel poes is. Gelukkig een reactie! Een mevrouw zag het wel zitten om Ivory in huis te nemen.
Na wat weken die voorbij zijn gegaan komt ze naar voren en ligt ze zelfs bij mevr op de bank. Een berichtje van mevr zelf: Het gaat nu heel goed met haar! Ze verstopt zich nog zelden en geniet er inmiddels erg van om aangehaald te worden. Je moet haar nog wel steeds voorzichtig en rustig benaderen maar we laten haar lekker d'r gang gaan. Ze is erg lief en vind het leuk om als een dolle achter snoepjes aan te rennen door die ergens heen te gooien :)
Sinds een week durft, en mag ze ook naar buiten op het besloten dakterras en daar lopen ook 3 poezen van buren. Ze heeft het dus enorm naar haar zin en is ontspannen en lief.

Gerrit & Gypson

Gerrit en Gypson zijn met zijn 2en naar een goed huisje gegaan. Gerrit is binnengebracht  omdat hij niet goed kon omgaan met het idee dat hij in een huishouden woonde. Hij werd agressief tegen zijn eigenaren en wist zich geen houding aan te nemen. Uiteindelijk hebben de eigenaren besloten om hem naar de jochemstichting te brengen. Hier is hij terecht gekomen in een grote groep. Hij kon beter zijn energie kwijt en de medewerkers konden hem gewoon aaien en benaderen. Heel af en toe kwamen zijn streken nog weer naar boven maar dat namen we maar voor lief. We besloten dat Gerrit wel geadopteerd kon worden maar dan wel het liefst een vrijstaande woning of een boerderij waar hij zijn energie kwijt kan. Gypson was gedumpt en gevonden door particulieren. Hij was erg angstig in het begin en wist zich geen houding aan te nemen tegenover de mens. Naarmate hij hier langer zat, liet hij zich steeds meer zien en uiteindelijk konden wij hem zelfs aaien. Ook besloten wij dat hij geplaatst kon worden op een vrijstaande woning of boerderij.Ook voor deze heren een oproepje op facebook/ website en al gauw melde een vrouw zich aan. Na het voorstellen aan de beide heren zag ze het wel zitten. 2 dagen later nam ze beide mee.

Berichtje van hun eigenaar: "Ik wil even laten weten dat ik erg blij ben met Gerrit en Kipsen en het lijkt erop dat zijzelf ook tevreden zijn in de garage/ met doorgang naar het kippenhok. De eerste 4 dagen heb ik Kipsen niet gezien omdat hij bij aankomst onder de grasmaaier is geschoten en daar steeds was als ik binnenkwam, maar hij is nogal gek op eten en 's nachts heeft ie dan ook het schaaltje natvoer steeds leeggegeten. Toen hebben we elkaar heel voorzichtig leren kennen, steeds vluchtig naar het voer en dan beetje bij beetje aaien. Nu komt hij gewoon en draait om me heen en geeft kopjes. Dat deed Gerrit meteen op dag 2 al, alleen sloeg hij zomaar ineens een keer naar mijn hand, dat is 2 x gebeurt en nu lijkt het erg goed. Hij gaat elke morgen en avond mee de ronde doen door het kippenhok en samen controleren we of alles in orde is, voer, water, kuikens, dan nog een beetje aaien en kopjes en een kauwstaafje en ga ik naar huis of werk. Gerrit heeft van het weekend vrijgang gehad naar buiten en komt wel terug. Was wel een beetje eng toen ie zondagavond wat langer wegbleef, maar is toch wel in de buurt gebleven. Kipsen is nog te schichtig maar bij angst vlucht ie toch ook naar binnen dus ik heb goede hoop."

Lucie

Lucie kwam als een heel angstig katje bij ons in de stichting. Erg vermagerd en schuw maar gelukkig nu helemaal op haar plek.

Een berichtje van haar eigenaar: "Mooie lieve juice.
Bijzondere mooie lieve lucie, al snel noemde ik je juicey.. eerst zo schuchter en bang maar met veel liefde en geduld en alle rust die je nodig bent helemaal op je plaats! Nu inmiddels onmisbaar!"

Binky

Ook deze man is helemaal op zijn plek bij zijn nieuwe eigenaren. Toen hij in de stichting kwam had hij bijna geen haar meer op zijn lijfje maar gelukkig nu weer helemaal de oude en kijk hem gelukkig zijn.

Een berichtje van de eigenaren: "Bij deze een paar leuke foto's van Binky (omdat het zo'n stoere bink is). Jullie wilden het niet geloven maar hij is nu 2 maanden bij ons en hij heeft het super naar zijn zin! We snappen dat de vorige eigenaar hem Spinner heeft genoemd aangezien hij heel hard kan spinnen! Schatje is het, helaas nog steeds soms bang en schrikachtig maar super lief en de rest went er wel aan! Deze komt niet meer bij jullie terug behalve op het spreekuur. Dank jullie wel!"

Mimi (Nijntje)

Bericht van de eigenaar: "Graag wil ik mijn verhaal vertellen over Mimi. Mimi is bij de Jochemstichting aangekomen na (mogelijk) een ongeluk waarbij haar poot een vreselijke breuk op had gelopen. De stichting heeft haar poot geamputeerd en zij werd na herstel ter adoptie gesteld. Ik was het jaar daarvoor een hele lieve poes verloren aan een hartaandoening en wilde graag nog een poes erbij. Mijn oog viel op Mimi. Een mooie zwart-witte dame met levendige en ondeugende ogen. Ik heb gevraagd of ik haar een goed thuis mocht geven en dat was geen probleem. Dus ben ik helemaal vanuit Friesland naar de stichting gereden. Mimi lag in de adoptiekamer bij de andere katten te slapen en leek niet geïnteresseerd. Zij maakte de indruk niemand te vertrouwen en leek zich te generen om haar verloren poot. Zij wilde geen oogcontact maken. Toch straalde ze iets uit; vriendelijk, lief en bescheiden. De stichting gaf ook aan dat ze erg lief was. Haar nietjes moesten verwijderd worden en toen kon ze mee.
Ook bij mij en de andere poezen leek zij enorm op haar hoede en was als de dood voor de stofzuiger. Ze probeerde wel contact met de andere poezen te maken. Eigenlijk vond ik haar niet geschikt om als buitenkat te leven en had soms de angst dat ze nooit meer gelukkig zou worden. Toch ging het wennen aan het nieuwe huis en de huisgenoten snel. Nijntje noemde ik haar omdat zij als een konijn huppelde. Zij had het snel naar haar zin en werd steeds gelukkiger. Inmiddels woont ze nu al een tijdje bij ons en kan zij niet meer gemist worden. Ze is gek op de andere poezen en een heel tevreden binnenkat. Zij geniet van lekker eten en lang knuffelen en ik geniet met volle teugen van haar. Ik ben enorm blij dat ik haar een huisje mocht geven en dat het zo klikt met de andere poezen, Nijntje is geweldig!
Beste Jochemstichting medewerkers,
Heel veel dank voor jullie inzet om Nijntje weer goed terecht te laten komen. Wij zijn jullie dankbaar!
Liefs,
Marjan, Nijntje en de andere tijgers."

Blissy (Macy)

Bericht van de eigenaar: "Ik heb deze super lieve kitten in januari 2016 geadopteerd.
Blissy (nu Macy) was ontzettend bang en heeft ook de eerste 3 weken van haar leven bij mij op een stoel onder de tafel geleefd overdag en 's nachts stiekem rond snuffelen in huis.
Helaas heb ik geen idee wat ze heeft mee gemaakt maar ze was al het vertrouwen kwijt in mensen en nog steeds blijft ze op afstand als er voor haar onbekenden over de vloer komen.
Gelukkig nu 2,5 jaar later is ze het beste vriendinnetje van onze andere kater (haar grote steun en toeverlaat) en natuurlijk van het gezin.
Niet verwacht maar 100% vertrouwen en een echte schootkat!"