De Jochemstichting


Hieronder willen we jullie onze katten voorstellen die helaas zijn overleden.

Billy Bob 28-09-2008

Billy Bob was een van onze meest opvallende verschijningen. Hij had een scheef hoofd door een verwaarloosde middenoorontsteking. Ook was een oog daardoor kleiner en keek hij hierdoor een beetje vals. Zijn pootjes stonden niet mooi recht. En ja zijn karakter.... Hij was niet zo lief.... Maar Billy Bob was Billy Bob en we hebben veel met hem meegemaakt. Ook hij blijft voor onze een dierbare herinnering!
Jochem 10-04-2014
Wat doe je als beginnende dierenartspraktijk met een zwerfkat die binnenkomt met een groot abces op zijn rug? Het is al een iets oudere kat, die ook nog eens wat mensenschuw is. Een optie is om hem in te laten slapen of een andere optie om hem naar het asiel te laten gaan.
Maar bij ons bij Dierenkliniek Makatsi hebben we dit heel anders opgelost. We hebben de kat helemaal opgeknapt en hem Jochem genoemd.
Maar toen zaten we met een dilemma. Waar gingen we hem huisvesten? Gelukkig zit er boven de kliniek een grote woning waar we op dat moment niks mee deden. Daar werd Jochem gezond en wel gehuisvest. Maar we konden hem niet houden. Gelukkig wordt er in een kliniek regelmatig gevraagd of wij ook een kat of kitten weten. Dus we dachten dat we Jochem op deze manier wel konden uitplaatsen. Voor ons was hij heel lief en knuffelde graag, maar als er iemand kwam kijken sloeg hij om als een blad aan de boom. Hij ging dan grommen, blazen en zich verstoppen. Als de mensen weer naar huis gingen, dan kwam hij weer tevoorschijn en keek je aan met een blik van ‘ik weet van niets’. We hebben uiteindelijk maar besloten dat Jochem mocht blijven. Zo is de stichting aan zijn naam gekomen. Jochem is helaas ruim 12 jaar na zijn binnenkomst overleden. Maar in ons hart blijft hij altijd onze eerste kat.
Happy 28-08-2015

Happy is binnengebracht omdat hij geen controle had over zijn lichaam. Het was een wiebelkatje, ook wel een ataxiekitten genoemd. Door deze aandoening knalde happy overal tegenaan, viel hij vaak om en werd hij beperkt in zijn leven als kitten. Helaas had happy een hele ernstige variant.  Na vele onderzoeken en scans, mocht het helaas niet zo zijn voor happy. We hebben hem met veel verdriet moeten laten inslapen voor zijn eigen best wil. Doordat hij overal tegenaan knalde veroorzaakte dit hersenschuddingen en werd hij steeds zieker. Op dat moment hebben we voor hem gekozen.


Sandy 27-10-2015
Een aantal jaren geleden kwam Sandy bij ons binnen. Ze kon slecht lopen en na een rontgenfoto zagen we al snel wat er aan de hand was. Ze was neergeschoten met een luchtdrukbuks. Helaas gebeurt dit wel vaker bij katten. Sandy liep hierdoor een dwarslaesie op. Ze bleek ook nog een hoog drachtig te zijn dus wij besloten haar wat tijd te geven. In verloop van tijd hield ze er een kleine incontinentie probleem aan over maar ze was een echte knuffel kat. Op een gegeven moment kon ze echt niet meer en hebben we de keuze gemaakt om haar te laten gaan. Rust zacht lieve meid.
Tiny Tim 15-06-2016

Tiny Tim is als kitten bij ons binnen gebracht met een luchtweg infectie. Helaas was dit niet zomaar een luchtweg infectie en is hem dit helaas fataal geworden.

Toen hij binnen gebracht werd kon hij nog redelijk ademhalen, je hoorde hem rochelen en hij was iets benauwd maar nog geen reden om ons echt zorgen te maken.

Helaas sloeg de medicatie niet aan en werd TT alleen maar slechter. Uit onderzoeken kwam niet naar voren wat hij precies had en moesten we uiteindelijk een keuze maken om hem in te laten slapen. Hij werd zo benauwd dat het niet meer reëel was voor hem om nog verder door te gaan.
Lieve Vlakje 31-08-2016
Bijna 10 jaar geleden kwam je bij ons in de stichting. Een klein lief zwart wit meisje van ongeveer 6 jaar. Je baasjes hadden je gevonden, nadat je waarschijnlijk een aanvaring met een auto had gehad. Je was acht dagen spoorloos, maar kwam toch weer thuis. Heel mager en je kon amper lopen, want je achterhand deed niet meer wat jij wilde. Je baasjes zijn gelijk naar onze dierenarts gegaan. Het bleek dat je staart verlamd was en je bekken stonden scheef. Op zich was dat niet zo erg, maar je liet hierdoor ook je urine lopen. Je baasjes konden je niet houden, maar wilden je ook een toekomst geven. Wij konden je ook niet in laten slapen en daarom kwam je in onze permanente afdeling wonen. Je hebt veel katten zien komen en gaan. Bij het inslapen van katjes die op waren stond jij altijd er bij alsof jezelf op deze manier ook afscheid nam. Als je boven kwam was jij de eerste die je kwam begroeten . En op een hele speciale manier. Je ging op je achterpootjes staan en ging dan met je kopje hard tegen onze handen aan drukken. We zeiden dan dat je Poinkie Poinkie deed. 
Maar bij het ouder worden komen de kwalen. Je kreeg vaker blaasontsteking, omdat je blaas niet altijd goed leeg werd geplast. Je kreeg weleens een virus. Je botten begonnen pijn te doen, waar je de breuk had en je nieren gingen minder goed werken. Maar toch kwam je poinkie poinkie doen. Tot vorige week. Je bleef liggen als er mensen kwamen en kwam pas later even kijken. Het eten ging minder en je beroemde sprongetje deed je niet meer. Gister kwamen we boven om je te laten gaan. Deze keer was niet jij degene die afscheid kwam nemen….. Lieve schat we zullen je missen en bedankt voor alles! Je bent de laatste van de oude groep, dus doe ze de groeten daar!
Milton 07-09-2016

Milton kwam drie jaar geleden bij ons. Hij zat in een asiel, maar kreeg suikerziekte. Het asiel zag ook wel hoe ontzettend lief hij was en wilden hem niet in laten slapen. Na wat mailcontact kwam Milton vanuit het westen bij ons. Wij noemden hem hier Sir Milton vanwege zijn statige houding. Lopen deed hij als Charlie Chaplin, want zijn zenuwen in zijn pootjes waren aangetast door de diabetes. Maar Milton maakte het niks uit, als hij maar zijn meerdere vleesbakjes voor zijn neus kreeg. Elke ochtend bij binnenkomst stond hij al op iedereen te wachten. Allemaal werden we begroet met zijn typisch mauwtje. En dan hop naar het eten, want kom op personeel Sir Milton wilde zijn ontbijt. Onze schat met zijn doordringende blik in zijn ogen kon gisteren niet meer. De suiker was niet meer in te stellen en zijn nieren werkten amper nog. Ook met veel verdriet hebben we afscheid genomen van onze oude statige heer
.
25-08-2017
Lieve Vanessa,

Je kwam binnen als een klein,dun en oud dametje. Gelukkig hebben we nog bijna een jaar van je mogen genieten maar gisteren was je erg slecht. Het was tijd om je te laten gaan. Je kon niet meer, zelfs je allerlekkerste eten weigerde je. Je liet het zelfs toe dat we je zonder gemopper op konden pakken terwijl je altijd een groot woord had. Hopelijk heb je je rust gevonden en ben je bij de andere stichting katten. Rust zacht lieve Vanessa.
Droppie 01-12-2017
Onze Droppie kwam ongeveer 5 jaar geleden als een senior poes bij ons in de stichting. Ze had suikerziekte en haar toenmalige baasjes konden niet voor haar zorgen. Hierdoor kwam ze bij ons in de permanente opvang wonen. Droppie was een katje, die heel zelfstandig was. Ze accepteerde andere katten, maar ze wilde ze niet te dichtbij hebben. Ook bij mensen was ze een beetje eenkennig. Ze kreeg dagelijks haar insuline. Ze reserveerde een kamer helemaal voor haarzelf. Hier kreeg ze twee keer daags eten en aandacht en als ze meer aandacht wilde deed ze een wandelingetje door de gangen. Haar suikerziekte kregen we goed onder controle, maar helaas begon ze met bloed plassen. Na verder onderzoek bleek ze een tumor in haar blaas te hebben. Dit hebben we lang kunnen onderdrukken, maar helaas begon ze nu pijn te krijgen. En aangezien wij geen katten willen laten lijden, hebben we besloten om haar te laten gaan. In haar favoriete mandje is ze al spinnend ingeslapen. Lieve Droppie doe Jochem en de anderen de groetjes aan de andere kant van de regenboogbrug!
Helena 02-11-2017
Ongeveer 8 jaar geleden is Shirley een week naar Libanon geweest om daar vrijwillig te opereren. Ze heeft daar hele erge vormen van verwaarlozing gezien. Een hele groep katten in een kamer van een flatgebouw. Amper eten, geen kattenbakken en heel smerig. Tussen de rommel leefde ook Helena. Een hele bange poes. Helena is mee verhuisd naar de Jochemstichting. Hier kwam ze samen met enkele andere katten in de permanente afdeling. Het heeft meer dan 6 jaar geduurd voor ze ook maar iets dichterbij te benaderen was. Aaien kon amper, alleen in hele goede bui. Toch als je bezig was, stond ze altijd alles in de gaten te houden. Het afgelopen jaar werd ze steeds iets magerder. Maar verder deed ze het goed. Gisteren stortte ze in. Omdat ze niet tam is, kunnen we zonder een roesje niet veel beginnen. Ze kreeg een roesje en we konden verder onderzoek doen. Hier kwamen helaas hele vervelende uitslagen uit. Haar nierfunctie was heel slecht, met geen kans op verbetering. We hebben haar laten inslapen. We zijn heel blij met de 8 jaar die ze nog bij ons heeft kunnen genieten. Helena rust zacht meissie!
Champignon of Mushroom 30-03-2018.

Je kwam ruim 4 jaar geleden bij ons in de stichting. Je was al ruim 8 jaar oud en je zag er niet uit. Mager en vol klitten. Vooral op je rug. We noemden je gekscherend champignon, omdat die klitten net paddenstoelen waren die op je rug groeiden. Je bijnaam werd Mushroom. In het begin vond je ons niet zo gezellig, wij jou ook nog niet ;) Maar op een gegeven moment kreeg je het besef dat wij best wel lief waren. Je werd een knuffelkat. Je kreeg last van je schildklier en daarvoor kreeg je medicijnen. Omdat je niet toeliet dat we de tabletten in je bek deden, kreeg je twee keer daags extra luxe voer met medicijnen. Dat ging goed. Een paar weken terug kreeg je een terugval. Je schildklierwaardes waren verslechterd. Hiervoor deden wij de dosering omhoog en je werd weer wat beter. Tot eergisteren. Je was benauwd en bij nader onderzoek bleek dat je hart het niet meer aankon. We hebben allemaal nog even afscheid van je kunnen nemen en gister avond mocht je rusten. Lieverd je was een bijzonder katje. We zullen je missen!
Schorrie morrie 29-04-2018
Anderhalf jaar geleden kwam hij aanlopen bij mensen. Het viel die familie op dat hij wel heel mager was en dat hij een heel raar geluid maakte. Ook zijn oogje leek niet goed.
Hij kwam daardoor bij ons in de stichting. En het klopte dat hij echt niet lekker was. Hij zag er heel slecht uit. Ook een beetje viezig. Vandaar dat hij Schorrie Morrie ging heten. Ook door het feit dat hij een hard spinnend vreemd geluid maakte (dat klonk best schor).
Hij bleek kanker te hebben op meerdere plaatsen. En zijn elleboogjes waren versleten. Hierdoor liep hij slecht. Maar Schorrie was dankbaar en heel blij met eten en aandacht. Hij zat nog vol levenslust. Dus besloten we om hem met medicatie te laten genieten tot hij zelf besloot dat het niet meer wilde. Deze dag is helaas gisteren gekomen. Schorrie is heel rustig ingeslapen en wij zijn dankbaar dat we zo'n positieve kat mochten leren kennen. Lieverd veel plezier aan de andere kant van de regenboogbrug .
Magnum 04-07-2018
Toen onze Magnum nog een jonge kater was van ongeveer twee jaar kwam hij bij ons in de stichting. Hij had een plekje aan zijn poot die slecht genas. Wij doen bij al onze dieren een bloedonderzoek om te kijken of ze kattenaids of leukemie hebben. Bij Magnum kwam de slechte uitslag van kattenaids eruit. Magnum had het geluk dat hij bij een mevrouw kon wonen. Zij had verder geen andere katten. Aids is namelijk besmettelijk. Af en toe kwam hij met een kwaaltje langs, maar hij was gelukkig. Helaas was mevrouw al op leeftijd. Op een gegeven moment kon ze de zorg voor Magnum niet meer aan. De kattenbak verschonen werd te zwaar voor haar. Ze heeft daarom de zware beslissing moeten nemen om haar vriendje weer bij ons te brengen.

Gelukkig hadden wij op dat moment een speciale ruimte ingericht, waar wij enkele katten met aids en leukemie kunnen huisvesten. Magnum heeft daar enkele kattenvrienden gehad die ook aids hebben.
Magnum kreeg last van waarschijnlijk een tumor in zijn oor. Dat is helaas ook een gevolg van kattenaids. Hiervoor kreeg hij medicijnen waardoor hij zich gewoon lekker voelde.
Magnum is toch nog ruim 9 jaar geworden. Lieve Magnum we hopen dat je rustig over de regenboogbrug bent gekomen!
Misty 14-08-2018
Veel te jong is onze Misty overleden. Deze grote dame is maar zeven jaar geworden. Ze heeft een zwaar leven gehad. Ze kwam op ongeveer 2 jarige leeftijd bij ons en werd hierna geadopteerd door een oudere vrouw. Deze vrouw overleed enkele jaren later en Misty heeft toen 4 dagen bij de overleden mevrouw in huis gezeten zonder eten en drinken. Ze kwam hierna vermagerd terug in de kliniek. De jaren hierna merkten we dat ze heel erg op voer gericht was. Ze zal wel gedacht hebben: Eten voordat het weer weg is…. Helaas kreeg ze een tumor op haar oor. We hebben haar oorschelpje verwijderd en dat ging jaren goed. Maar toch kwam de kanker terug op de plek waar haar oor heeft gezeten. De tumor was niet meer te verwijderen. We hebben haar nog enkele maanden kunnen verwennen en deze week hebben we haar laten inslapen. Ze is al etend in slaap gevallen en ze heeft de rust die ze verdient. Lieve Misty het ga je goed!
Black 06-11-2018
Onze lieve Black is niet meer. Deze knappe vent kwam ongeveer 6 jaar geleden via een andere stichting bij ons. Hij was toen ongeveer vier jaar oud. Totaal geen mensenliefhebber en daardoor vrij schuw. Black was een enorm grote kat en had zijn kopje typerend scheef staan. Dit kwam door een verwaarloosde middenoorontsteking. Hierdoor kreeg hij ook nog epilepsie. Gelukkig bleef dit bij een paar aanvallen per jaar. Black kreeg een kwaadaardige tumor in zijn hals, deze was niet te verwijderen zonder belangrijke bloedvaten etc te beschadigen. De tumor begon op zijn luchtpijp te drukken. Om hem verdere lijden te besparen hebben we hem laten gaan. We zullen onze flinke jongen enorm missen!
Share by: